Olga Boznańska. Najwybitniejsza malarka epoki. Obywatelka świata.
Jej portrety intrygowały, niepokoiły, obnażały duszę malowanej osoby. Nie uznawała banalnego piękna. Charakter, emocje, uczucia były dla niej ważniejsze niż uroda modeli.
Po Paryżu chodziła w sukni giupiurowej z trenem pełnym falban i plis. Wzbijał się za nią tuman kurzu. Na głowie miała olbrzymi, sinoczarny wał włos贸w wysoko w kok zaczesanych. Na nim "czarne gniazdo z dżet贸w i flaneli podpięte wysoko z tyłu kwiatami, spod kt贸rego spływały czarne strusie pi贸ra". Wyglądała jak "posąg wyjęty na chwilę z ciemności piramidy".
Przez trzydzieści lat malowała w pracowni przy Boulevard Montparnasse. Bywali tam m.in. Zofia Stryjeńska, Mela Muter, Wojciech Kossak, Artur Rubinstein. Pojawiała się Maja Berezowska "ze swoimi kochasiami".
W tle kręcił się roller coaster historii: Budowa wieży Eiffla, pierwsza wojna światowa, kryzys gospodarczy, początek drugiej wojny.
Mistrzyni biografii, reporterka Angelika Kuźniak przygląda się wybitnej artystce z dociekliwością śledczej. Efektem jest napisany przepięknym językiem przenikliwy, pełen poczucia humoru portret Olgi Boznańskiej. Kobiety genialnej, delikatnej, zmysłowej, świadomej swojego talentu. Niezależnej. Portret artystki, kt贸ra dla sztuki była w stanie poświęcić wszystko: miłość, dobrą opinię i święty spok贸j.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 317-331. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Angelika Ku藕niak.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
W Warszawie i Krakowie nie tylko zabraniano im portretowania nagich modeli, ale nawet malowania obraz贸w historycznych. 脫wcześni artyści - z Matejką na czele - uważali, że malarstwo jest wbrew naturze kobiety. Najodważniejsze wsiadały więc w pociąg do Paryża, by tam uczyć się, rozwijać i spełniać marzenia o karierze.
W dzielnicy Montparnasse, stolicy artystycznego świata, żyło blisko dwieście Polek-artystek. Malowały, ale i kochały, przeżywały życiowe dramaty i uniesienia, nierzadko przymierając głodem.
Ciężko pracowały, nie godząc się na wykluczenie ze świata sztuki. Anna Bilińska-Bohdanowicz, jako pierwsza polska malarka cieszyła się międzynarodową karierą; Alicja Halicka, ukrywająca swą tw贸rczość przed mężem, znanym malarzem, stała się cenioną kobietą-kubistką; obrazy Meli Muter, przyjaci贸łki Władysława Reymonta i R.M Rilkego, ulubionej portrecistki paryskich elit międzywojnia, zmarłej w nędzy i zapomnieniu, dziś poszukiwanie są przez muzea i kolekcjoner贸w na całym świecie.
Żyły wreszcie jak chciały. Maria Dulębianka, propagatorka r贸wnouprawnienia kobiet, została partnerka życiową Marii Konopnickiej. Aniela Pająk贸wna utrzymywała ojca jej c贸rki, Stanisława Przybyszewskiego, niewiernego kochanka. Irena Reno, bezpruderyjna, umiejąca cieszyć się życiem, nie bała się żyć w tr贸jkącie z dwoma mężczyznami.
Sylwia Zientek dotarła do unikalnych, często nigdy niepublikowanych materiał贸w, na kt贸rych oparła tę napisaną z pasją i miłością książkę. Jej tłem są niezwykle burzliwe czasy: od zabor贸w, przez trudy wojny 1914-1918, szaleństwo lat 20., niepok贸j lat 30., tragedię II wojny światowej.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 464-468. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Sylwia Zientek.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Jedna z najwyrazistszych malarek dwudziestego wieku. I zarazem jedna z najbardziej przemilczanych.
Tamara Łempicka, płacąc ciałem za wolność swoją i męża, uciekła przed rewolucją październikową do Paryża. Tam zaczęła malować wyidealizowane portrety i akty o lekko kubistycznych formach i nasyconych barwach - dziś najbardziej znane w jej tw贸rczości. Jednocześnie prowadziła bardzo aktywne życie towarzyskie, wdając się w liczne romanse zar贸wno z mężczyznami, jak i kobietami. Pod koniec lat trzydziestych zn贸w uciekła, tym razem do Ameryki, gdzie olśniła bogaczy talentem i temperamentem. Krytycy z czasem jednak zaczęli zdecydowanie więcej uwagi poświęcać ekscesom jej prywatnego życia niż tw贸rczości, a ona 颅- pochłonięta tworzeniem własnej legendy - zrezygnowała z wystawiania swoich prac.
Dopiero niedawno talent Łempickiej odkryto na nowo. Zaczęto wymieniać ją wśr贸d wielkich tw贸rc贸w epoki, jej obrazy zawisły w domach Madonny, Barbry Streisand czy Jacka Nicholsona.
11 listopada 2018 na aukcji w Nowym Yorku La Musicienne, jej praca z 1929 roku, została najwyżej wylicytowanym obrazem polskiego artysty w historii.
Teatralna, elegancka, bystra, utalentowana i nienasycona seksualnie należała do najbardziej egzaltowanych i imponujących postaci stulecia.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 491-499. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Laura Claridge ; przek艂ad Ewa Hornowska.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Nie był monogamistą, nie był wierny, nie obiecywał miłości po grobową deskę. Nie rozumiał słowa "zdrada". Braterstwo dusz cenił na r贸wni z rozkoszami cielesnymi.
Niezwykły pisarz, malarz i skandalista, ale także wyjątkowy kobieciarz. Stanisław Ignacy Witkiewicz miał błysk w oku, wielką słabość do płci pięknej i r贸wnie wielki temperament. Arystokratki i podlotki, aktorki i poważne matrony. Demoniczne i uległe. Znane dziś z kart jego powieści, portret贸w malarskich, fotografii oraz. list贸w do żony. Kochał i portretował je wszystkie. Eugenię Wyszomirską, Ewę Tyszkiewicz贸wnę, Irenę Solską, Helenę Czerwijowską, Jadwigę Janczewską, Zofię Żeleńską (żonę "Boya"), Marię Pawlikowską z Kossak贸w i oczywiście Nenę Stachurską. Wszystkie też musiała zaakceptować żona Nina - jednocześnie najdalsza i najbliższa. Historia związk贸w Witkacego z kobietami nie tylko pozwala prześledzić burzliwe koleje jego życia i małżeństwa, lecz także dogłębnie poznać bogatą osobowość artysty.
W nowym, uzupełnionym wydaniu książki o kobietach w życiu Witkacego Małgorzata Czyńska odsłania kulisy jego biografii oraz tw贸rczości - pomaga czytać między wierszami i dostrzec historię uwiecznioną na słynnych obrazach.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 309-[315]. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Ma艂gorzata Czy艅ska.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
